W 1882 roku została założona Straż Ogniowa w Pyszkowie przez byłego właściciela majątku ziemskiego Józefa Kobierzyckiego. Jednocześnie straż ta miała zorganizowane we wsiach sąsiednich pododdziały. Jeden z takich pododdziałów mieścił się w Barczewie, którym dowodził Michał Repiałkiewicz. Straż Ogniowa w Pyszkowie działała w takim układzie do 1916 roku.

Samodzielna jednostka Straży Ogniowej w Barczewie powstała w 1917 roku. Inicjatorem założenia był Jakub Piaskowski, który był w tym czasie wójtem gminy Barczew. Dokonano wyboru zarządu straży, podczas którego pierwszym naczelnikiem został  Stanisław Piaskowski, gospodarzem Teofil Zimny, sekretarzem Stanisław Zach, skarbnikiem Jakub Piaskowski, natomiast prezesem wybrano Michała Białeckiego – ówczesnego dziedzica Dębołeki.

Początki istnienia straży w Barczewie to czasy, które były bardzo trudne dla naszego narodu z powodu  trwania walk o niepodległość. Straż w Barczewie borykała się z brakiem sprzętu i pomieszczenia do jego przechowywania. Głównym sprzętem do gaszenia pożarów były wiadra, łopaty, siekiery, haki, woda i piasek. Podstawowym źródłem dochodów było organizowanie zabaw tanecznych, które organizowano na świeżym powietrzu i często połączone z zawodami, wyścigami, fontową loterią. Imprezy te przyniosły duże dochody pieniężne dla barczewskiej jednostki straży. Z uzyskanych pieniędzy zakupiono ręczną sikawkę oraz węże. Wykonano również drewniany wóz strażacki pod sikawkę, przeprowadzono szkolenia oraz wytypowano konie do użycia w razie pożaru. Sygnałem wyjazdu do pożaru była trąbka sygnałówka, na której grał Ignacy Pawlikowski.

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę  niepodległości postanowiono przystąpić do budowy remizy drewnianej. Drewno przeznaczone na budowę ofiarowali mieszkańcy posiadający lasy, którymi byli Musiałek, Piaskowski, Kobierzycki i Puławski. Po zgromadzeniu wystarczającej ilości drewna zdecydowano się na rozpoczęcie budowy w 1923 roku.

W 1924 roku naczelnikiem straży w Barczewie został Jan Uczak, który doprowadził do ukończenia budowy remizy. Byliśmy  w tym czasie  jedną z bardzo nielicznych straży, która posiadała własną remizę strażacką. W ówczesnym czasie Straż w Barczewie należała do 14-tej jednostki w powiecie sieradzkim.

W dniu 22 kwietnia 1926 roku straż w Barczewie przeżywa wielkie wydarzenie. Powstał pożar, który ogarnął zachodnią część Barczewa. W wyniku tego nieszczęścia 19 rodzin zostało pozbawiony dachu nad głową. W latach 1926-1938 pożary powstawały coraz częściej, w wyniku których wieś Barczew została spalona całkowicie.

W 1938 roku zarząd  na czele z naczelnikiem Józefem Nowakiem wyraża zgodę na przeznaczenie budynku remizy na kaplicę. Po szybkiej przebudowie 25 grudnia 1938 roku odprawiana zostaje pierwsza msza św., która została odprawiona przez ks. Władysława Stachurę. Była to pierwsza po jego wyświęceniu odprawiona msza św. w rodzinnych stronach.

W 1939 roku Barczew oraz okoliczne wioski zostają włączone do poligonu wojskowego. Niemcy wysiedlają wszystkich mieszkańców wsi. Ludzie są wywożeni do Niemiec, Austrii, Francji. Na terenie Barczewa powstaje poligon, a pola uprawne zamieniają się w ugory. Taki stan rzeczy utrzymuje się, aż do zakończenia II wojny światowej. W lutym 1945 roku wracają do Barczewa pierwsze rodziny wysiedlone.

W dniu 20 lipca 1947 roku zwołano pierwsze po wojnie strażackie walne zebranie, w którym udział wzięli wszyscy mieszkańcy Barczewa. Na zebraniu dokonano wyboru zarządu straży. Prezesem został Michał Pustelnik, v-ce prezesem Tadeusz Zawadzki, naczelnikiem Ignacy Lesiak,  v-ce naczelnikiem Feliks Gałafin, adiutantem Stanisław Molski, gospodarzem Józef Dobrzyński, skarbnikiem Stefan Wojtyniak. Nowo wybrany zarząd przystępuje do odnowienia remizy i przywraca jej  pierwotną funkcję, z kaplicy na strażnicę.

16 stycznia 1952 roku na walnym zebraniu przyjęto i odczytano statut straży. W 1958 roku dokonano kupna motor pompy, po wcześniejszym przeszkoleniu dwóch strażaków: Jana Pustelnika oraz Zdzisława Molskiego. W dniu przekazania motor pompy w skład zarządu OSP w Barczewie wchodzili: prezes Michał Pustelnik, naczelnik Jan Sobieraj, skarbnik Kazimierz Piaskowski, sekretarz Wincenty Wągrowski, gospodarz Józef Dobrzyński.

W dniu 13 maja 1954 roku dokonano zakupu wozu pod beczkę oraz mundurów, których zakup sfinansowano z dochodów uzyskanych z zabaw. W tym czasie jednostka w Barczewie liczyła 50 czynnych strażaków.

W dniu 23 maja 1963 odbyło się walne zebranie, na którym została podjęta uchwała,  zobowiązująca zarząd do rozpoczęcia starań zmierzających do pozyskania placu pod budowę nowej remizy.

Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._1 Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._2

28 lipca 1968 roku nastąpiło przekazanie zbiornika wodnego do celów przeciwpożarowych. Zbiornik ten został wybudowany w czynie społecznym przy znacznym poparciu władz państwowych. Naczelnikiem straży był wówczas Zenon Bogdański, prezesem Wacław Stachura.

Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._3 Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._4

Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._5 Przekazanie zbiornika wodnego 28 lipca 1968 r._6

W dniu 26 października 1968 roku dokonano akt wmurowania kamienia węgielnego pod budowę nowego Domu Strażaka w Barczewie. Treść tego aktu podpisał Wincenty Wągrowski, a następnie umieścił go w zakorkowanej i opieczętowanej butelce. Wmurowania tego aktu dokonał Zdzisław Berliński. Miejsce wmurowania to narożnik fundamentu od strony agronomówki – szczyt południowy. Do wybudowania strażnicy powołany został komitet w składzie: Stachura Wacław, Bogdański Zenon, Wągrowski Wincenty, Strumiński Kazimierz, Molski Stanisław (syn Feliksa), Dobrzyński Józef, Pustelnik Michał, Zawadzki Jan, Berliński Zdzisław, Molski Czesław, Dankowski Marian, Pawlak Zygmunt.

W dniu 1 sierpnia 1971 dokonano przekazania do użytku Domu Strażaka w Barczewie, który został wybudowany w czynie społecznym. Ogólny koszt budowy to 618 000 zł. Rok później wybudowano wierze do suszenia węży oraz został przekazany do użytku samochód „Lublin”.

W 1978 roku zaplanowano dobudować do strażnicy budynek sanitarny. W zarządzie straży byli wówczas: prezes Wacław Stachura, naczelnik Stanisław Koper, gospodarz Józef Dobrzyński, skarbnik Edward Krzymiński, sekretarz Wincenty Wągrowski.

W roku 1980 jednostka w straży w Barczewie otrzymała nową motopompę. W dniu 23 stycznia 1985 roku jednostka otrzymała samochód STAR 25A, w którego przekazaniu brali udział prezes Rycielski Jerzy oraz naczelnik Jędrzejewski Dionizy

Od 1 stycznia 1991 OSP Barczew zaczyna podlegać  pod Urząd Gminy w Brzeźniu. 10 lutego 1991 roku podczas walnego zebrania do zarządu wybrano: prezes Stanisław Zimny, naczelnik Tadeusz Gruchot, skarbnik Edward Krzymiński, gospodarz Tadeusz Wojtyniak, sekretarz i kronikarz Wincenty Wągrowski, zastępca naczelnika Jerzy Stefaniak, członek zarządu Zygmunt Pawlak. Przewodniczącym komisji rewizyjnej został wybrany Stanisław Kapica, członkami Jan Zawadzki i Sławomir Lesiak.

Rok później na posiedzeniu zarządu postanowiono zorganizować uroczystość istnienia 75 - lecia straży w Barczewie. Jednocześnie ustanowiono dokonać kupna sztandaru OSP Barczew. Poświęcenia sztandaru dokonał ks. kanonik Zenon Dereszewski w dniu 31 maja 1992 roku.

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_1 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_1 

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_10 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_2 

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_2 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_3 

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_3 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_4 

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_4 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_5

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_5 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_6 

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_6 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_7

75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_8 75-lecie OSP BARCZEW -31 maja 1992 r_9

W dniu 28 grudnia 1992 roku zakupiono z kopalni Bełchatów samochód dla straży– STAR 266.

W 1995 ochotnicza Straż Pożarna w Barczewie zwiększyła powierzchnię swojego terenu o 2 metry od strony agronomówki w celu wykonania wjazdu na część działki zlokalizowanej za remizą.

W roku 1996 w miejscowości Barczew doszło do serii pożarów, począwszy od 21 listopada, kiedy to spaliła się stodoła państwa Pasierbów, 26 listopada - spaliła się stodoła państwa Berlińskich,  natomiast 1 grudnia - spaliła się stodoła państwa Jędrzejewskich.

W 2001 roku odbyło się walne zebranie, podczas którego w skład zarządu zostali wybrani druhowie: prezes Stanisława Zimnego, naczelnik Tadeusz Gruchot, zastępca naczelnika Jerzy Stefaniak, skarbnik Edward Krzymiński, sekretarz Arkadiusz Kapica, chorąży Sławomir Lesiak, kronikarz Dariusz Płachta  gospodarz Tadeusz Wojtyniak, członek zarządu Ryszard Dobrzyński.

W dniu 12 listopada 2001 roku nasz jednostka została wyposażona w nowy wóz strażacki marki „LUBLIN”, którego zakup został sfinansowany ze środków pochodzących ze sprzedaży STARA 266 i dofinansowania z instytucji zewnętrznych.

Okres w latach 2001-2015 to okres mniejszego zaangażowania naszej jednostki w działalność ochrony przeciwpożarowej i ograniczenie działalności do uczestnictwa w wydarzeniach społeczno – kulturalnych, sportowych i kościelnych. W tym czasie dokonano w naszej strażnicy kilku inwestycji związanych miedzy innymi z naprawą przeciekającego dachu, z położeniem nowych płytek na podłodze w sali głównej oraz sanitariatach. Nastąpiło również mniejsze zainteresowanie społeczne angażowaniem się i wspieraniem działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Barczewie.

W dniu 5 marca 2016 roku podczas walnego zebrania wybrano nowy zarząd w skład którego weszli: prezes - Sławomir Stachura, naczelnik – Arkadiusz Kapica, sekretarz – Witold Dobrzyński, skarbnik – Mirosław Kurowski i gospodarz – Kasjan Dobroń. W latach 2016-2017 przystąpiono do wykonania prac remontowo - modernizacyjnych dotyczących konstrukcji „syreny alarmowej„ i budynku strażnicy wraz z terenem otaczającym.

W ostatnim roku do naszej jednostki wstąpiło ponad 20 nowych druhów oraz kilkanaście pań. Wobec powyższego w OSP w Barczewie została utworzona sekcja żeńska.

Obecny stan Ochotniczej Straży Pożarnej w Barczewie wynosi  64 czynnych druhen i druhów.